+دلمـــ گرفتهـ ب قدر تمامـــ روز ـهاے کهـ خندیدمــ..
و ـهمهـ آدمــ ـهآ را خنداندمـــ گرفتهـ است..
روزـهاے بود کهـ صداے خنده ـهایمـــ
گوش ـهمهـ را کر میکرد امآ..
حالآ صداے گریهـ ـهایمــ را حتـے خودممـــ نمـے شنومـــ
دلمـــ باران میخواـهد..
دلمـــ دریا میخواـهد..
دلمـــ دل میخواـهد.....
+روزھـآــے انـتظـار چـہ عـآشقـانہ مـرـآ مـے شکنــב
و تــو چـہ سـرב از مـ ن عـبـور مـے کنــے . . .
اگـه خاطرخـواه زیـاد בارے ...
مَعنیـش ایــטּ نیسـت کـه فــوق ُالعـاבه بـے نقصــے ...
شـایـَב خیــلے " ارزونے" ...!
اگـﮧ ڪسـے بهـتـــ گفتـــבوستـــ בارمـ
آرومـ بغـلـش ڪـטּ...
نآزشـ ڪـטּ...
سـرشـو بذآر رو شـونتــــ...
بهشـ بگـو :
بسـﮧ בیگـﮧ پآشـو פֿــیلـے פֿـنـבیـבیمـ
روزے مــــــــے رســــــــد ڪـــــــــــﮧ . . .
در خـــیــــــــال خـــــــــــود . . .
جــــــاے خـــــالــــے ام را حـــس ڪـــنـــــــے . . .
در دلـــــت بــــــــــا بــغـــض بـــگــــــــویـــــــــــے . . .
ڪـــــــــاش ایــنــجــــــــــــا بـــــــــــود . . .
امـــــــــا مـــــن دیـــگــــــــــــر . . .
بـــــــــــﮧ خــــــــوابـــــت هــــــــــم نــمـــــــے آیـــــــــــم . ..
بگــــذآر مـن بَهـــآنـه رآ دستت دهــمـ ... {!}
بـُرو و هـَر کـس پرسیـــد چــرآ؟
بگـــو لجـوجْ بـود!
همیشـــه سـرسختـــآنه عـآشـق بــود!
بــگو فریـــآد میـ کـرد!
همـــه جآ فریــآد میـ کـرد
کــــه فقــط مــَــرآ میـ خوآهــــد..!
بــگو دروـغ میـ گــُـفت!
میـ گفت هــرگز نآرآحتــمـ نکردـی!..
بــگو درگیـــر بـود!
همیشــه درگیــرِ افســونِ نگآهــمـ بـود..
بــگو بیـ احســآس بـود!
بــه همــه فریـــآد هـآ،
تــوهیـن هآ و اخــمـ هــآیمـ ،فقــط لبـخنــ:)ــد میـــزـد!
بــگو او نخوآسـت!
نخوآست کســی جــُـزمـن در دلـــش خآنــه کنــد!...
اصلا مــَـن بـی تــو
شعـــر خــواهــم نــوشتـــ
تـــو بــی مـَـن
چــِـه خــواهــی كــــرد
اصـــلا"
يــــادت هَستـــ
كــِــه نيستــَـمــ
دِلـم كوچك است!
كـوچكتـر از بـاغـچـﮧـے پشتِ پنجـره ...
ولے آنقدر جـا دارد كــِﮧ بـراـے عشـِـِـِـ♥ــِـِـِـقے كـﮧ دوستشـــ دارمْـ ـ
نيمكـتے بگذارمْـ ـ بـراـے هميشـ ــﮧ...